Blogum ve Ben

Gazetelerde surekli olarak blog tutmak ustune yazilar goruyorum, okuyorum. Insanlar neden blog tutuyormus, ne anlatmak istiyormus, para kazanma kaygilari var miymis/yok muymus, nasilda kadinlar genelde yemek ustune/erkekler teknoloji ustune yazip ciziyormus, vs... Murat k. Girgin isimli bir blogcu Türk blogcularin profilini cikarmak icin, Türkiye’de Blog Yazarlığı Araştırması yaparak bir rapor hazirlamis. Rapora soyle bir baktiktan sonra; ben de ne yaziyorum, ne kadar sık yaziyorum fln diye dusundum ama hepsinden onemlisi ben neden yaziyorum?

Gecen sene Milano'da yasamanin hayatima getirdigi farkli renkleri; keyif ve sıkıntıları sevdiklerimle paylasmaya calisiyordum yazilarim ile. Yanı basinda olamadıgım arkadaslarım ile iletisime gecmenin bir yolu olarak goruyordum blogumu. Ayrica bol bol seyahat etme firsati buldugumdan, gordugum yerlerin kaydini tutmanin da bir yoluydu yazilarim. Master programim bitince, "beginners italian" olmaktan ciktim dogal olarak ama ben yasadiklarimi, hayatimdaki ayrintilarini karalamaktan vazgecemedim. Bu sefer de kendime "intermediate turkish" dedim ve aklima gelen her sey hakkinda yazmaya devam ettim.

Simdiye kadar blogumda; ben ne sadece yemek ustune yazdim (tmm belki cok yiyor, yedikce paylasmak istiyor ve bazi arkadaslarimdan tepki aliyorum!) ne de gezdigim yerleri anlattim. Hem yediklerimden, hem gezip gorduklerimden, bazen cektigim fotograflardan ya da ziyaret ettigim sergilerden, izledigim filmlerden/tiyatrolardan, beni acayip mutlu eden ya da tadimi kaciran seylerden bahsedip durdum hep. Surekli hayaller kurup, her gecen gun onumuze yeni hedefler belirlerken ve onlara ulasmayi beklerken gecen zaman, yani o hedefe ulasma yolunda yasadiklarim, hayatima dair olan hersey ustune canim her istediginde yaziyorum. Gerci hedeflerimden hic ama hic bahsetmiyorum burda, cunku kendileri mutemadiyen degisiyorlar ve blogum hizlarina yetisemiyor. Olsun! Sanirim beni hedeften cok, o yolda karsilastigim ayrintilar ilgilendiriyor. Birbirinden alakasiz detaylar beni mutlu ediyor.

Neden yazdigim konusu ise oldukca muallakta... Evet, yazmak ve yazdiklarimi paylasmak cok hosuma gidiyor. Ayni sekilde surekli olarak gorusemedigim arkadaslarimin hayatlarini takip etmeme de bu platform olanak sagliyor. Ama hepsinden onemlisi, varliginin farkinda oldugum bi konsantre olma problemim var, herseyi unutmama sebebiyet veren. Tarihleri, kisi ve isimleri, izledigim filmleri, okudugum kitaplari, hatta yasadigim olaylari unutuyorum ve bu canimi cok sıkıyor. Neyse bende yaziyorum iste, paylasiyor ve istedigimde geriye bakip benim gibi ayrintilari unutmayan blogum ile hafizami tazeliyorum. Kendimi onunla daha iyi hissediyorum.