15-22 Subat tarihlerinde Gorkem ile New York yolcusuyduk. Bilen bilir gecen sene ki Gorkem'in pasaport suresi vukuatindan sonra, annemin cabalamalari sonucu elimizde acik bir New York bileti vardi. Bende kendime bir bilet ayarladim ki, Gorkem'e eslik etme fikri uzun zamandir icinde bulundugum dengesiz ruh halimden cikmama da vesile olsun . Uzun zamandir gozumde buyuyen 10 saatlik New York yolculugunu o kadar buyutmusum ki (!), son dakikaya kadar bir turlu havaya giremedim. Canim hic bavul toplamak, seyahat plani yapmak ve yola cikmak istemedi. Insanlarin saskin bakislari arasinda "canim gitmek istemiyor.." seklinde gezdim, hatta cogu arkadasima durumdan soz etmedim...
Sonra yola ciktik; neredeyse tamamen dolu ucagimizda kemerlerimizi bagladik. Yol boyunca "chicken or pasta?", pizza, portakal suyu, domates suyu, kola, tuzlu fistik, pringles, m&m derken midemi hic ara vermeden calistirdim, hareket olsun diye koridorda yuruyenleri izledim (hayir ben neredeyse hic hareket etmedim ve bu durum bana hic koymadi, saniyorum butun gun bilgisayar basinda oturma konusunda ihtisas yaptigimdan olucak, 10 saat koymadi hic), film izledim, Ayse Kulin'in Veda'sini bitiridim ve uyudum. Bi de baktim ki, NY'a gelmisiz, sonu bir turlu gelmeye pasaport sirasina girmisiz. Neyseki oldukca neseli bir memura rasgeldik ve adamin sarkilari esliginda iceri girdik. Ondan sonrasi elinde 'Otman' yazili pembe kagitla karsilayan bir araba ve kuzenim Serdar'in evine hizli bir yolculuk. Sonrasi 58th Street 3rd Ave.da studyo bir dairede keyifli bir haftaya giris.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder