Ceren'imizi evlendirdik. Ceren'le birlikte yeni bir kavram girdi hayatima, evlenmek. Anneme gore esek kadar olduk ama bu kavramin ne benimle, ne gelecek planlarimla uzaktan yakindan alakasi yok. Belki bir suru arkadasimin aklinin bir kosesinde bu fikir yer etmis ya da nadirde olsa kenarindan gecmis olabilir ama ben vallahi de hic dusunmedim. Gunun tebrik kosusturmacasi icinde, o kadar cok 'darisi sizin basiniza...' kelimelerini duydum ki, kendimi sasirdim. Daha uzunca bir sure bu konuyu dusunmek istemiyorum ama evlenmek icin siraya dizilmis arkadaslar bu yaz ve daha sonra aklimdan cikarmama izin vermeyecek gibi gozukuyor.
Ceren'in dugununden bir kac ayrinti ve gorsel ile devam edeyim. Dugun Sapanca'da gol kiyisindaki Bacçe Restaurant'ta kir dugunu havasindaydi. Gurme babanin kizi Ceren Somer, Yücel Çil ile dunya evine (ne demekse?!) acayip leziz yemekler esliginde (ama kendi yiyemeyerek.. o zaman ben ne anladim gelinin bu cok ozel gecesini tadini cikarmasindan:) girdi.
Yemekler disinde karadeniz ezgilerinin senlendirdigi geceyi, gecenin korunde yedigimiz yarim ekmek sucuk ve yarim saatlik Izmit yolculugu ile tamamladik. Geceyi Damlaki'nin evinde kalarak noktaladik.
Veee Tesekkurler Damla ve Mutluluklar Ceren:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder