Kitabı okuyalı 1.5 seneden fazla olmuş. O zaman Milano'daydım. Aylardan Nisan'dı ve ben bisikletimle Giardini Pubblici yollarındaydım. Gilbert'in yaşamından ve verdiği radikal kararlardan çok etkilenmiştim, çekip gitme, dünyayı gezme ve kendimi arayıp bulma isteğime benzetmiştim. Filminin geleceğini duyunca da heyecanlamış, hayal ettiklerimi perdede izleyecek olmak beni meraklandırmıştı...
Şimdi İstanbul'dayım. Aylardan Ekim ve ben her zaman 4. Levent'e araba ile geçip, Şişhane'ye metro ile devam eden, salı- pazar 10.00-19.00 saatlerinde çalışan, bisikleti bırak neredeyse hiç yeşil, (sonbahar dolayısıyla) turuncu görmeyen, kendini kapana sıkışmış gibi hisseden, aynı şeyleri tekrar edenim. Kendime kızgınım.
Bütün bunların etkisi olmuş olabilir mi bilmiyorum ama filmi beğenmedim. Sanırım ben değiştim. Film mi kitabı andırmadı, ben mi eski ben değilim? 2 sene önce kurduğum hayaller nerde, ben nerdeyim?
1 yorum:
filmi ben de, çevremdeki diğer izleyenler de beğenmedik...açıkçası Elizabeth Gilbert'ın TED'deki 19 dk 32 sn lik konuşması, 133dk süren filmden çok daha etkileyici: http://www.elizabethgilbert.com/
Yorum Gönder