1 Haziran 2009 Pazartesi

Little Shop of Horrors



British Community Council, Istanbul'daki Ingilizleri temsil etmek uzere 1942 yilinda kurulmus bir kurul. Amaclari cesitli aktiviteler duzenlemek, Turk-Ingiliz iliskilerini kulturel, egitsel calismalar ve toplumsal duyarlilik projeleri araciligi ile gelistirmek ve guclendirmek. Speech Bubbles ise, BCC'ye bagli bir tiyatro toplulugu. Benim Speech Bubbles toplulugunu tanimam, Toni yengemin yillar yili kulis ve sahnedeki bir cok calismaya katkida bulunmasina ama esas merakimin baslamasi kardesim Gorkem'in bir kac sene once "Sleeping Beauty" oyununda ufak bir rol almasina dayaniyor. Her sene yeni bir oyunu izleme zevki cok hostu ama insan eninde sonunda keske bende onlarla sahnede olsam diye aklindan gecirmeden edemiyor.

2009 yilina girerken asla yapamam dedigim seyleri denemeyi aklima koydugumdan olucak, bu sene Ocak ayinda"Little Shop of Horrors" muzikalinin provalarinin baslayacagini duyunca, kendimi ve sahnelere hasret kaldigini bildigim Toprak'i resmen surukledim calismalara. Cogu Amerika, Ingiltere, Kanada, Avusturalya kokenli gibi yabancilardan olusan topluluk ile tanismamizla baslayan maceramiz, Mayis sonuna kadar haftada iki katilim gosterdigimiz provalar ile nasil gectigini anlamadan bitti gitti ve unutulmaz bir tecrube oldu bizim icin. Turk ve yabanci yeni arkadaslar edinirken, nesesi bol, kahkahasi bol zamanlar gecirdik hep beraber. Is hayatina dair, iliskilere dair, sorumluluk almaya dair o kadar cok sey ogrendik ki... Kendi adima belki kuliste gorev alirim diye dusundugum bu organizasyonda, sorumluluk almanin resmen suyunu cikardik ve alakali alakasiz bir suru ise gonullu olduk; poster, brosurden grup fotograflarina proplardan daha nicelerine el attik. Bu arada kendimizi koronun icinde, danslarin sarkilarin ortasinda bulduk, neredeyse en cok kostum degistiren "ensemble" ilan edildik.

Cok zaman ayirdik, emek harcadik, yorulduk, ayni sarkilari milyon kere dinledik, ustumuze vazife olmaya replikleri ezberleyip, kendimizi alakasiz danslar ederken bulduk ama gectigimiz haftasonu bunlarin hepsine degdigini gorduk. 29/30/31 Mayis tarihlerinde, yani 3 gunde 4 gosteri yaparak super bir is cikardi bu topluluk. Bizim de bir parcasi oldugumuzu bilen/bilmeyen ve israrlarimiza dayanamadigindan seyirci koltuklarinda yerini alan arkadaslarimiza tesekkur ediyor ve bu gosteriden en az bizim kadar zevk aldiklarini umuyorum.

Little Shop of Horrors, Howard Ashmen tarafindan yazılıp, müzikleri Alan Menken tarafından düzenlenen bir rock müzikali. İnsan kanı ile beslenen bir bitki yetiştiren, talihsiz çicekçi dükkanı çalışanının hikayesi olan müzikalin konusu, düşük bütçeli 1960 yapımı bir kara mizah filmine dayanıyor. Roger Corman tarafından yönetilen filmin, Menken tarafından düzenlenen müzikleri 1960larin rock'n roll, doo-wop ve erken Motown stilinde. Hikaye, kasabanın yoksul kesiminde batmaya yüz tutmuş çiçek dükkanı sahibi Bay Mushnik'in, kimsesiz ve saf Seymour'a sahip çikmasi ve ona bir iş vermesi ile basliyor. Seymour zamanını ayak işleri yaparak ve çiçekci dükkanındaki tezgahtar Audrey'i hayal ederek geçiriyor. Güneş tutulmasından hemen sonra, bir gün Seymour garip bir bitki buluyor. Bitkiyi satın alıp, ve ona Audrey II adını veriyor. Seymour'un bitkinin farklı bir iştah anlayışı olduğunu anlaması pek de uzun sürmüyor ama bu sirada bitki, Seymour'un Audrey'e olan delice aşkı gibi büyüyor... Hikaye aslinda bir insanin sohret karsisinda ruhunu seytana satisini ve bunun geri donussuzlugunu kara mizah ile anlatiyor. Cok enteresan, dusundurucu ve eglenceli bir hikaye!







Hiç yorum yok: