Carsamba aksami kuledibindeki Serdar-i Ekrem sokaktaydik. Mavra'da canli muzik oldugunu duymak zaten heyecan verici iken, tarzin caz oldugunu bilmek icimdeki geceye katilma istedigini iyice arttirdi. Mavra'nin 15 Nisan misafiri, Yavuz Akyazıcı Trio idi. Onu on geçe oraya vardigimizda, onceden alinmis yemek rezervasyonlari ile dolup tasan bir kafe karsiladi bizi. Guzel insanlar, seker gibi bir muzik, cam kapilari ardina kadar acilmis bir kafe ve ellerinde sarap bardaklari kafeden disari sokaga tasan mutlu bizler. Cok nadirde olsa sokaktan gecen arabalara yol vermek icin her kaldirima ciktigimizda kendimi italya'da gibi hissettim. Galiba Italya'daki en cok bu muhabbeti ozlemisim . Meger uzun zamandir istedigim buymus; muzik esliginde muhabbete dalmak, defalarca "ona, buna, suna..." kadeh kaldirmak ve keyiflenmek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder