Pazar gunu babaannemin dogumgunuydu. Ev Anadolu Hisari'nda, is 4. Levent'te olunca neredeyse hic yolum cadde tarafina dusmediginden uzun suredir goremedigim babaannemi gormek icin vesile oldu bu guzel gun. Tabi babaannecik biz geliyoruz diye durmamis, evi duzenlemis, yemekler yapmis, hic oturmamis. Zaten istesekte oturtamayiz ya kendisini, cunku sevmez... Bir insan nasil oturmayi sevmez anlayamiyorum;). Bir suru konuda cok benzedigim babaannemden bu konuda ayriliyorum. Sabah 9 aksam 9 otursa umru olmaz bir insan olarak, popom tepsi gibi olsa takmam diyip yoluma devam ediyorum...
O gunden akilda kalanlar ise; guzel aile fotograflari, leziz pasta goruntuleri ve elbette hepimizin birarada olmasinin babaannemi ne kadar mutlu ettigi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder