Okuduğum bir kitaba ya da izlediğim bir filme, tiyatroya uzun zamandır kendimi bu kadar kaptırmamıştım. Ayşe Kulin'in son kitabı Türkan'da kendimden acayip çok şey buldum. Hatta sık sık bunu bende yazmış olabilirdim diye düşündüm. Bir çırpıda okudum, hem Saylan'ı, hem de bildiğimi zannettiğim kendimi daha yakından tanımak adına bana yaradı.
'...Allah bana hislerimi ifade kudreti vermemiş. Ben daha çok hissedemediklerimi ifade edegelmiş bir biçareyim. Üç safha var ortada. 1)Hissetmek istedim. 2)Hissettiğimi sandım. 3)Hissetmediğimi anladım.' s.47
'...Ne yazık ki bütün acı ve heyecanlar kavuşmanın ardından biter, bıkkınlık o anda başlar; bu hep böyle ama biz daima istisnai vaziyetlere inanır, bekleriz, böylece kendimizi aldatırız.' s.57
'Yorgunlukları, sorumlulukları biz seçmişsek, onlara katlanmamız da o denli kolay olacaktır. Mutluluk, kanımca vıcık vıcık bir muhabbet değil, hangi bağlamda olursa olsun, yaratmaktır.' s.246
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder