Çok sevgili! fotoğraf öğrencilerimle beklenen fotoğraf gezisi sonunda yapıldı. Geçtiğimiz yılların aksine, bu sene Sultahahmet taraflarına gitmek yerine Galata-Karaköy civarında dolaşmaya karar verdik. 36'lık film makaralarını çocukların fotoğraf makinelerine takarken '..hocam sizin makinenizde kaç poz var', 'neden bizim sizin kadar yok...' gibi sorularını cevapladıktan sonra, Odakule'den İstiklal'e çıktık, Galip Dede'den aşağı yürüdük, kulenin etrafında tur attıktan sonra Camekan Sokak'tan geçerek, eski Voyvoda yeni Bankalar Caddesine indik. Karaköy sahildeki balıkçıların arasında dolaştık. Çocukların hepsi Kasımpaşa, Dolapdere civarında oturup, denize oldukça yakın olmalarına rağmen, ilk ya da ikinci kez bu sahile inmelerine, karidesi hayatlarında ilk defa görmelerine, tüneli hiç kullanmamalarına ya da İstiklal Caddesi'nde gezerken etraflarına şaşkınlıkla bakmalarına şaşırmadık. Uzun zamandır beklediğimiz bu gün, sonunda geldi çattı ve bitti gitti. O kadar yoruldum ki, hasta olmamak için iki advil yutmam gerekti... Artık tek merak ettiğim çocukların nelerin fotoğraflarını çektiği. Sanırım 4.kez yaptığımız bu proje, çocuklarla fotoğraf projelerimin son seferi oldu. Ben bugüne kadar üstüme düşeni yeterince, belki de fazlasıyla yaptığıma inanıyorum. Artık taze kan, daha doğrusu taze sabır gerek;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder