Bir türlü konsantre olamıyorum bu aralar. Havalardaki ani değişiklik ilk günden beni hasta etmeyi becerdi. Ne kadar inkar etsem de, beni iki gün evde dinlenmeye mecbur etti. Üşütünce evde oturmaya alışık olmayan bir insan olarak, sıkıntıdan patlayacağımı düşünürken, internet ve telefon kesintisi yarama tuz bastı. Neyse ki Alain beni yalnız bırakmadı... Theraflu da eşlik edince bize, kendime geldim; burnum sonunda duruldu, sesim düzeldi, durduramadığım hapşırıklarım kesildi. Bugün kendimi daha iyi hissediyorum ama yine de konsantre olamıyorum. Yapılması gerekenleri neden sonsuz zamanım varmış gibi erteliyorum, bilmiyorum. Ve kitabı okudukça kendimi bir şekilde Chloe'ye yakın hissediyorum.